maandag 24 augustus 2015

Gedicht: Onheil

Uit de film 'Knowing'
Onheil

Hoe vaak zal de wereld nog vergaan?
Ik moet me telkens zorgen maken
dat het einde komt. Onheilsprofeten
spreken me aan in kerk en kranten:
de Heer komt terug, de poolkap smelt,
natuur verdwijnt en oorlog dreigt.
Vluchtelingen komen de grenzen over
maar zijn ook mensen. Alles moet nu
worden opgelost. Maar niemand weet
wat moet gebeuren. Toch, doe ik niets,
dan heb ik het aan mezelf te wijten.

Maar het is elke generatie zo
dat vroeger beter was, maar vandaag
rampzalig. En wat goed en mooi is,
niet nieuwswaardig. Jezus is nog nooit
teruggekeerd en minder mensen
lijden dan voorheen. De nood is echt,
maar niet de kern van het bestaan.
Moet ik mezelf verliezen in de strijd
van het moment? Of mag ik rustig
bouwen aan het koninkrijk. Houden
van elke medemens en leven.

zaterdag 22 augustus 2015

Avonturen van een schrijver

Ik heb hierboven staan dat ik mijn blog ook zou gebruiken voor nieuws over mijn schrijfprojecten! Laat ik dat dan maar snel eens doen, want het nieuws stapelt zich de afgelopen maanden flink op. Wie me volgt op Twitter en Facebook heeft er al wat van meegekregen, natuurlijk, maar de rest loopt een beetje achter. Dat ga ik proberen goed te maken. Op volgorde van wat er aankomt!

Ten eerste verschijnt in september de bundel 'Ganymedes 15', een collectie SF- en fantasyverhalen van Nederlandse en Vlaamse auteurs. Dit jaar heb ik er ook een verhaal voor ingezonden, 'Laatste Klus', over een detective die wordt gevraagd uit te pluizen waarom er werken verdwijnen uit musea. Ik heb zelf al een exemplaar toegestuurd gekregen en het ook al gelezen, en het is een heel professionele bundel, met niet alleen verhalen, maar ook gedichten en tekeningen. En de verhalen die er in staan zijn overwegend goed, met veel afwisseling. Een aanrader voor wie eens wil weten wat er zoal in ons land aan SF en fantasy wordt geschreven.

Vervolgens komt uit in oktober het boek 'Woestijnvaders'. Dit boek is geschreven door Mattias Rouw, samen met een team van opmakers, kunstenaar en redacteurs (dat laatste was mijn rol). Denk aan een band, waar Mattias de zanger van is, maar waarvan de andere leden net zo belangrijk zijn. Het is namelijk niet zomaar een boek, alleen om te lezen, maar het is ook nog eens heel mooi om te bekijken. De uitgever is er ook heel enthousiast over en wil het flink gaan promoten, dus jullie zullen er nog meer over horen. Ik ben er trots op aan dit boek te hebben meegewerkt!

Oktober ziet ook de verschijning van 'Hoe je zwakheid leven brengt'! Mijn boek schreef ik in 2012, op basis van een serie eerdere blogberichten met de titel 'Terug naar de basis'. Ik heb het sindsdien nog herschreven en nu drukt het nog beter uit wat ik wil zeggen: namelijk dat wij niet moeten blijven leven in verhalen die we zelf vertellen. Die zijn vaak te klein en zorgen ervoor dat we ongelukkig worden of andere mensen bestrijden of pijn doen. In deze verhalen is vaak geen ruimte voor zwakheid. Voor de dood. Dat is anders in het verhaal dat God vertelt. Dit is het mooiste verhaal dat er is en geeft ons allemaal een ondeelbare betekenis. Het is het verhaal van zwakheid en genade, van dood en opstanding en heeft gegarandeerd een 'happy end'. Dit verhaal laat ons niet alleen anders naar onszelf kijken, maar ook naar de ander, ongeacht zijn afkomst of geloof, en naar de wereld: als betekenisvol en het beschermen waard. Het verschijnt in oktober bij 'Buijten & Schipperheijn'. In September zal ik nog aandachtig naar de drukproeven moeten kijken. Ik zal er op mijn blog ook nog aandacht aan besteden, natuurlijk! Hou het in de gaten en vertel het door!

Ik schrijf zoals velen weten niet alleen studieboeken, maar ook fictie. Zo heb ik een hele tijd gewerkt aan een fantasyduologie, 'De Krakenvorst'. Ik begon er al aan in 2001 (en noemde het project in mijn interview voor het Nederlands Dagblad in 2002 voor Het Wrak), maar na een paar hoofdstukken bleef het liggen. Toen ik in 2012 weer begon met het schrijven van fictie, zei iets me dat ik dit boek af moest schrijven. En voor ons trouwen in 2013 had ik boek 1 ('Keruga') en boek 2 ('Kartaalmon') af. Helaas bleek de uitgever van 'Neptunus' en 'De Derde Macht' niet geïnteresseerd, omdat er weinig christenen zijn die fantasy willen lezen. Op Castlefest begin augustus heb ik mijn manuscript echter overhandigd aan Theo Barkel van uitgeverij Macc, en hij was wel heel enthousiast. Ik heb met hem gepraat en hij gaat de boeken uitgeven! Het eerste deel komt waarschijnlijk al in 2016. Ik vind het heel gaaf dat mensen het nu kunnen lezen! De proeflezers vonden het in elk geval ook heel goed! De manuscripten moeten nog wel wat herschreven worden, maar dat hoort erbij en is zelfs leuk!

Maar er zitten nog meer schrijfactiviteiten aan te komen! Reinier, mijn redacteur bij Buijten & Schipperheijn, was namelijk ook enthousiast over mijn idee voor een volgend boek. Dat zal gaan over het thema van het sacramentele wereldbeeld versus het transactionele wereldbeeld, waar ik op mijn blog ook al veel over heb geschreven! Hij zag het al helemaal voor zich en vond het een heel belangrijk onderwerp, dat heel inspirerend kan zijn. Wel gaf hij me nog wat huiswerk, een paar schrijvers om te lezen voor ik aan dit project begin. Ik ga de boeken bestellen en me erin verdiepen en dan hoop ik begin volgend jaar het boek afgeschreven te hebben. Ik vind het heel leuk om hiermee bezig te gaan.

Ten slotte komen er weer verhalenwedstrijden aan. Dit voorjaar behaalde ik de eerste plek in de Trek Sagae-wedstrijd, waar ik erg trots op was. Vandaag heb ik twee verhalen opgezonden voor de Harland-award, de belangrijkste SF- en fantasyverhalenwedstrijd in Nederland. In April volgt de prijsuitreiking. Verder komen dit najaar nog Fantastels, een wedstrijd uit Brugge en de volgende Trek Sagae. Aan allemaal hoop ik mee te doen.

Dat betekent kortom dat er veel moet worden geschreven en herschreven (en gecorrigeerd). Alles naast mijn baan van 32 uur. Het zal dan ook waarschijnlijk niemand verbazen als ik aangeef te hebben gevraagd een dag minder te mogen werken. Nu mijn schrijfcarrière vlucht neemt, wil ik daar meer energie voor over hebben. Mijn directeur vond dat in elk geval heel begrijpelijk, en waarschijnlijk wordt het voor het eind van het jaar mogelijk om naar 24 uur terug te gaan.

Ik hou jullie op de hoogte van verdere ontwikkelingen!