donderdag 27 februari 2014

Gedicht: Glorie

Glorie

Ik ben veranderd. Sterk geworden,
draag een zwaard van glanzend staal,
het harnas van een koning en ik kijk
je aan zonder mezelf te haten.
Je hebt zelf het zien gebeuren,
hoe ik streed, zonder versagen
mijn vijand achterliet in 't stof,
hoe ik rechtop ging staan, verbaasd
over het wapen in mijn hand.
Ik liet mijn twijfel achter, zeg je,
en won voor mijzelf de troon.
Dat is niet wat ik mij herinner,
maar bloed, en zweet en tranen,
de zekerheid te falen, een tunnel
waarin mijn eigen trots verdween.
En toen een stem, die mij beloofde
dat ik zou worden wat ik hoopte,
een zachte wind op mijn gezicht.
Ik keek en zag mezelf bekleed
met heerlijkheid. Ik was veranderd.