donderdag 12 september 2013

Gedicht: Herfst

Herfst

De eerste bladeren
dwarrelen omlaag, vinden
op het gras de beste plekken,
strekken zich behaaglijk uit
en wachten op hun witte deken.
Het is nog warm. Onder de grijze lucht
vullen mieren hun voorraad aan.
De struiken bieden rode bessen,
rijpe bramen, afgeprijsd.
De overdaad wordt weggevouwen,
in keurig bruin en zwarte grond,
de kale takken verankerd in de hemel.
Gras buigt deemoedig, lisdodden wuiven
de vele vogelvluchten uit.
De leegte raakt gevuld met stilte.
Kringen op het oppervlak
van grauwe sloten. Het leven
neemt pauze en wacht net als ik
op lente.