donderdag 12 augustus 2010

Mosasaurussen, oude instrumenten, goede boeken, kunst en simpel kerkzijn

De boeken over prehistorisch leven (en de Walking with Dinosaurs-serie over de gevaarlijkste zeeën ooit) moeten opnieuw worden gemaakt. Mosasaurussen blijken namelijk niet op hagedissen te hebben geleken (en niet als palingen te hebben gezwommen), maar op haaien. Ze hadden namelijk niet een staart om mee te kronkelen, maar een rechtopstaande staartvin! De afbeelding heeft er niets mee te maken, maar ik vind het idee van een gevecht tussen een reuzenpijlinktvis en een mosasaurus natuurljk wel gaaf!

Mensen (of mensachtigen) gebruikten al 3,4 miljoen jaar geleden voor het eerst stenen werktuigen. Wil dat zeggen dat deze wezens volledig mens waren? Niet noodzakelijk, want ook vogels, apen en andere dieren gebruiken instrumenten. Maar interessant is het wel!

Video over camouflage in de diepzee, en de wonderlijke aanpassingen van verschillende soorten. Ik wist bijvoorbeeld nog niet van de pijlinktvis die inkt gebruikt om zijn inwendige organen te camoufleren. Bizar!

Wat als de Avengers-film van Marvel niet uitkwam in 2012, maar in de vijftiger jaren van de vorige eeuw? Hier is de trailer. Ik zou deze film zo kijken!

Deze discussie op de Internetmonk website bevat veel aanbevelingen voor goede boeken! Wat ik onder andere eens wil gaan lezen is Jonathan Stange & Mr. Norrell van Susanna Clarke. Vooral omdat Mr. Norrell Gilbert blijkt te heten, en het zich afspeelt in de tijd van de enige andere Gilbert die ik ken.

Jeff Dunn gebruikt de film Into the Wild (goeie film) om te laten zien dat autonomie een illusie is. "No one is in charge of his own life. No one. Each of us has been formed from clay by the Potter for purposes only the Potter knows. We spend so much time and effort and money trying to find our purpose, trying to reach our destiny. Wouldn’t it make much more sense to seek to know the Potter instead? To trust him as we are on his workbench? He is crafting us for his purposes. He knows just what he is doing, even when we have no clue."

Als de quote op deze blog representatief is, lijkt mijn denken meer op dat van de Oosters-Orthodoxe traditie dan op dat van de Westerse (katholieke en protestante) traditie: "For Orthodox theologians, humans were created in the image of God and made to participate fully in the divine life. The full communion with God that Adam and Eve enjoyed meant complete freedom and true humanity, for humans are most human when they are completely united with God ... Salvation, then, is a process not of justification or legal pardon, but of reestablishing man’s communion with God. This does not mean that humans become gods but that humans join fully with God’s divine life."

Op Studie Perspectief vond ik deze belangrijke bijdrage over zelfaanvaarding. Dit is een van de voorwaarden voor onze geestelijke groei: realiseren dat we geliefd zijn en waardevol zoals we zijn, onze gebrokenheid incluis. Dat leidt tot verandering. "Wanneer we onszelf liefhebben zoals christus ons heeft liefgehad, betekent dat dat we van anderen kunnen houden om wie ze zijn, in plaats van ondanks wie ze zijn. We mogen ontdekken dat we in Christus waardevol zijn. wanneer we dat weten en ook werkelijk beseffen dan houden we niet meer van anderen vanuit een moeten, maar vanuit het ont-moeten, vanuit een verlangen de ander te leren kennen in zijn uniciteit. Hoe zouden we liefde kunnen geven als we onszelf als onwaardig, onminzaam zouden zien?"

De Christian Monist overdenkt een kunst-tentoonstelling. Hij wordt door de schoonheid ervan geraakt. "Something in me is screaming that God is there because something inside these people, the artists, is ringing in harmony with that God and I can see it, while I can't see Him directly." Kunst wordt in onze maatschappij niet naar waarde geschat, maar: "Maybe in the new earth and the new heaven . . .we will all be artisans. One can only dream."
Ondertussen waarschuwt Experimental Theology voor de neiging van christelijke kunst om de boodschap in woorden weer te geven. "The ultimate worry in all this is that we can completely abandon the world for words. Christianity starts to reduce to mastery of the words. Being a "Christian" means becoming good at "God talk." Faith as Scrabble ...  the Christian aesthetic has become overwhelmed (in some quarters) by the need for catechisis and evangelism. It is pedagogy at the expense of art."

Veel gestelde vragen over 'simple church'. Onder andere: wat doe je als je bij elkaar komt? "This will vary from church to church . . . but here are some of the basic elements that tend to be present in every house church: FOOD - When you get together, eat! It provides a great atmosphere for people to have honest open communication with each other. OPEN PARTICIPATION - 1 Corinthians 14:26 is the basis for what we do when we get together. The key is “Each one has…” Everybody should be able to take part. BIBLE STUDY - Keep it simple and interactive. A great technique is to look over a few verses together and then share with each other what each person gets out of the verses.  PRAYER - Find out what is happening in each other’s lives and take the time to pray for each other. Expect God to move powerfully and to speak to the group as you pray.  SIMPLICITY - Make sure that whatever you do can be duplicated. If the church is going to multiply rapidly it must be kept simple."